Comebacks en kopballen

Wedstrijdverslag 22 oktober 2022
NVC Nijkerk DS2 – SDS Voorthuizen DS2

Met Paula en Anouk in het buitenlandse zonnetje, begon het met negen spelers toch een beetje krap te worden. Ik hoor je denken: krap? Ja, krap. Dat lijkt ongewoon met negen speelsters, maar als je vier middens hebt en geen wissels op PL en dia, is het toch wat tricky. Gelukkig was Odine bereid om ons te vergezellen deze wedstrijd. Groot applaus!

Veel teams hebben moeite met de derde set. Maar NVC dames 2 is geen gewoon team. Daarom maken wij er een gewoonte van om de eerste set niet bepaald scherp te beginnen. Noem het stom, noem het tactiek (ik bedoel maar: de tegenstander weet niet wat ze overkomt de tweede set), maar feit blijft: deze wedstrijd hielden we dit principe vol. Met andere woorden: we starten met 11-1 achterstand. De pass ligt niet goed en als de bal wel goed komt, maken we het niet af.

Een verloren zaak kunnen we het echter niet noemen. Mede dankzij Sophies service-serie (wat een prachtige alliteratie) vechten we ons terug in de wedstrijd. De beste motivatie: de coach van de tegenstander, die met elke punt chagrijniger kijkt. Je zou bijna denken dat er oorwurmen in die bak druiven zitten. Jammer genoeg is het net niet genoeg. Met 27-29 gaat de eerste set naar SDS.

Met twee frisse middens en Denise als spelverdeler, beginnen we de tweede set vol goede moed. Het is echter even wennen in de nieuwe opstelling – iets waar de pittige service van de tegenstander niet bij helpt. Jente heeft er een hard hoofd in en probeert nog twee keer een kopbal, maar tevergeefs. De achterstand van 17-10 loopt al snel op naar 21-10. Gelukkig lijkt het thema van deze wedstrijd ‘comeback’ te zijn. Dit keer is het Maureens service-serie die ons killer-instinct aanzet en uiteindelijk sluiten we de set af met een (kijkend naar de start) keurige 19-25.

0-2 achter, dan moet je toch wat… En dus gaan we terug naar de opstelling van de eerste set. Dit keer zijn we gelukkig vanaf het begin van de set scherp en weten we goed bij te blijven. Marianne varieert als de beste en vooral de ballen kort in het midden scoren keer op keer. Door slim te blijven spelen, winnen we niet alleen de set met 25-19, maar winnen we ook aan enthousiasme en vechtlust. Op naar de vierde (en hopelijk vijfde) set!

Coach Sandra vindt dat de middens en spelverdeler het wel verdiend hebben om aan het zuurstof te gaan, dus komt de opstelling van de tweede set terug in het veld. Na een voorsprong aan het begin van de set, gaat het al snel gelijk op. Gelukkig zit mijn oma niet op de tribune, want één ding is zeker: zo’n wedstrijd is slecht voor je bloeddruk. Bovendien is het altijd leuker als familie komt kijken wanneer je er wél met de winst vandoor gaat. En dat zit er vandaag niet in. Met 23-25 trekken we ook de laatste set aan het kortste eind.

Onderweg naar de kleedkamer gaan de schouders even hangen, maar al snel rechten we ze weer. Want man, we hebben gevochten. En de volgende keer? Dan maken we de coach van SDS pas écht chagrijnig. Belt iemand zijn vrouw vast even?

X