JA1 kampioen in eerste klasse

Dinsdag 10 december kwam E.V.V. op bezoek voor onze laatste thuiswedstrijd in de 1e klasse. Door het knullige verlies van Blauw Wit op zaterdag waren we al zeker van het kampioenschap, maar E.V.V. had nog kans op de 2e promotieplek, dus we hadden een sportieve plicht. En je wil natuurlijk als kampioen niet met een verliespartij je huldiging in gaan!!

Dus toch maar gewoon in de sterkste opstelling van start, met het idee dat we gewoon de eerste, derde en vijfde set zouden pakken. Des te langer konden we volleyballen. Vinden we leuk namelijk, dat volleyballen. En wedstrijden zijn altijd leuker dan trainen. 
Maar E.V.V. had daar dus even geen zin in, en schopten onze plannen in de war door brutaal de 1e set te winnen. Nou begonnen we ook niet heel scherp, en coach Michel was ook best wel een beetje boos, maar dat is hij wel vaker, dus daar kijken we niet meer van op. Maar hij had wel een puntje.

De 2e set dus maar uit een ander vaatje. Met een creatieve, alternatieve opstelling begonnen we nu een stuk scherper, en werden de krachtsverhoudingen meteen duidelijk. E.V.V. had geen kans deze set, en na de 21-25 van de 1e set werd het nu 25-15. Michel was al weer een stukje rustiger geworden aan de kant, en we waren weer terug op schema.

Op naar de 3e set. Volgens het van te voren bedachte schema zou dit dus weer een set worden die we gingen winnen. En weer liepen die gasten uit Elburg uit de pas. Misschien hadden we ons schema even  met hen moeten delen voor de wedstrijd, maar ondanks onze eigen kwaliteiten liepen we al snel weer een beetje achter de feiten aan, en kwamen we daar maar niet voorbij. Dus met 17-25 schopten de Elburgers alles weer in de war, en was Michel weer terug bij “beetje boos”. 

Dan maar zorgen dat we weer terug op schema kwamen in de 4e set. Maar dat was niet zo maar gedaan. E.V.V. had opeens het idee dat zij wel konden winnen, en gingen opeens echt hun best doen. Maar ze hadden even geen rekening gehouden met een boze Zico. Hij wordt niet vaak boos, in tegenstelling tot Michel, en gelukkig maar, want volgens ons zit er nog steeds een deuk in veld 3 waar hij die 3-meter bal in sloeg. Maar nu wisten we, door heel hard slaan, de boel toch te kantelen, en zelf met die 4e set aan de haal te gaan. Dus met 25-20 weer helemaal terug op planning, en Michel weer een beetje gekalmeerd.

Nu hebben wij een dingetje met 5e sets….. In die 3 jaar dat we nu in deze samenstelling spelen hebben we nog nooit een 5e set gewonnen. Zal wel iets met concentratie te maken hebben of zo, maar wel een feit. En dit zou nou best wel eens een goed moment zijn om daar verandering in te brengen. Dus voor de verandering dan maar eens scherp starten, en bij 8-5 voor ons mochten we naar de andere kant van het net. Maar dat zou weer veel te makkelijk zijn natuurlijk, om dan gewoon 7 punten te maken en de set te pakken. Dus maakten we het weer onnodig spannend en hadden we maar liefst 3 matchpoints nodig om het te beslissen. 17-15 en E.V.V. in ieder geval geen promotie, en wij een trauma-tje minder.

Snel naar boven, naar de enthousiaste ouders en overig publiek, en naar de lieftallige afvaardiging van het bestuur. Simone valt toch beter in de smaak bij de jongens dan Frank….. Het feest was keurig binnen de lijntjes en duurde niet zo heel lang, want het blijft natuurlijk gewoon een schoolavond. Na de bekers, medailles en zoenen nog even gezellig blijven hangen, en nu gaan we ons dus opmaken voor de hoofdklasse. Want ook daar willen we komend seizoen hoge ogen gaan gooien. Als we dan toch mee gaan doen, kunnen we net zo goed mee doen om te winnen. Volgens afspraak was er geen platte kar, want Zico moest nog eerst douchen, en dan was het dik na middernacht geweest voordat we die kar op konden. Dat kun je natuurlijk niet maken.

X